Het is niet zo, dat de HH ramptoeristen zijn. Nee, het is vaker andersom. Maar HF was deze week benieuwd naar de plek waar Houtense jongeren een puinhoopje gecreëerd hadden. En aangezien hem aan de beurt ten viel, zocht hij onder toeziend oog van RouteYou een passende route.
Achteraf bleek, dat Houten helemaal geen onderdeel van de route was. Maar goed of juist niet; dit is um Houten - Wandelroute | RouteYou . HF zijn Citroën ging als vervoermiddel worden gebruikt. Het weerzien was daarom teh HH huize. Aangezien HH een jaartje Route 66 gaat doen, had HF wat vochtige versnaperingen voor hem meegenomen. Als tegenprestatie ontving HF een leeg voorbeeld van een door hem gemaakt biertje.
Goed gemutst kon koers worden gezet richting Nieuwegein, te alwaar de start kon beginnen. Na kennismaking met een aantal hemellichamen en aanvankelijke aarzeling werd de tuut geparkeerd op de Marsburg. Nadat HH had voorgesteld dat HF mocht kiezen, werd met de klok mee de gang er in gezet. Een fraaie bebouwde kom met veel groen viel ons met genot ten deel. De verwondering over kunst veranderde daar hoegenaamd niets aan. Een raar wagentje van de gemeente reed richting het health & beauty centre.
Blijkbaar was er voor het voertuig geen eer te behalen, want nog voordat wij de plek voorbij waren, was de auto ook al weer vertrokken. Eer viel er misschien wel op de begraafplaats te behalen, maar niet door de mevrouw van de uitvaartzorg. Aarzelend verliet zij in haar auto de plek van laatste rust. De HH begonnen aan de klim om uiteindelijk het Amsterdam-Rijnkanaal over te kunnen steken. Op het pad langs diverse tuinhuisjes en dergelijke viel het de HH op, dat de temperatuur al behoorlijk opliep. Toen vlak daarna twee fietsen met vrolijk versierde aanhangertjes werden gespot, was dat het sein om vanaf dan onze t-shirts aan de buitenwereld te tonen.
Nog Down Under noch de Laagravenseplas Noord konden ons van de route afleiden, zodat we getuige konden zijn van een Harrie, die steun betuigde aan de "stikstof"boeren. Wat volgde was een fraai wilgenlaantje met Pensionstal 't Hemeltje, wat 40-45 logementen en aantal zeer aanstekelijk werkende ligkoeien. Onder de A-27 door, maar stoppen bij Tante Fie deden we nie. Wel kregen we zicht op een fietster, welke perfect was voorzien van dikke billen in de opera. De rode lippen maakten het geheel af. De plek voor een gesprek lieten we letterlijk links liggen en kwamen uiteindelijk op het druk gebruikte fietspad, dat ons naar Oud-Wulven ging leiden. De begraafplaats daar kwam wat kil over en de HH besloten het gebruik van een dergelijk instituut voorlopig nog even uit te stellen.
De beer bij de ingang van Yuverta kwam wat houterig over, maar was behoorlijk uit de kluiten gewassen. En daarmee werd de outskirts van Houten bereikt. Een mooi bankje op een mooie plaats en erg geschikt als zitplaats voor de HH hun lunchmoment. De brommobiel meldde to close, to slow en een zeer ijverige hond trok de dame op de fiets behoorlijk snel voort. We kregen een smakelijk eten toegewenst door een fietsmeneer, die ons op onze latere tocht nog vroeg of het gesmaakt had. Vriendelijkheid troef dus. De A-27 was aan de beurt om overgestoken te worden en dat gebeurde dus ook. Een vrachtwagencombinatie keerde terug op zijn nest en de HH leerden over een voorvader van de Rijn (de Hobbel) en diens wetenswaardigheden.
Bij Boer Gijs was wat kommotie, maar ook de bereidheid tot een wandeling over de boomgaarden. De HH hadden al een bezigheid, zodat kordaat voor voortzetting over de Heemsteedseweg werd gekozen. Aan het einde daarvan was een mevrouw bezig met bladeren op te ruimen, die zijvlak daarvoor middels een bladblazer bij elkaar had geblazen. HH herkende deze handeling van pas geleden. Het werd nu tijd om het Amsterdam-Rijnkanaal weer over te steken. Twee bruggen zijn daar voor nodig. Geen probleem voor de HH. De Malapertweg voerde ons langs Rooie Arie terug naar de plek waar we eerder vanochtend een vechtsportschool hadden gezien. Dat was de Voltreffer, hetgeen ook voor HH ging gelden.
De route ging om het Fort Jutphaas heen, maar HH stelde voor om dat te doorkruizen. Dat voegde wel iets toe. Een bruggetje over en blij wandelend gingen we de wijk Zuilenstein binnen. Een ruim opgezette wijk met bij het bejaardenhuis een grote tuin en wat fitnessapparaten. Op het allerlaatse stuk na bood de wandeling ons nog veel groen(en herstkleuren) alsmede wat herten en andere leuke dieren. Al met al waren de HH prettig gestemd door de dagbesteding. De afsluiting vond plaats bij onze favo horecaf in Nieuwerkerk. Het genot bestond uit Victoria en Karmeliet met bijpassende happen en lol i.v.m. aanbrenging van Halloween attributen.
