. Bij Capelse Brug herenigden de HH zich en gezamenlijk hoepla naar het bedoelde metrostation. HH gaf HF een presentje, maar daar mocht HF thuis pas iets mee gaan doen. Direct bij het uitstappen bleek er sprake van motregen. HH toverde een nieuw regenjack uit zijn rugzak en HF iets anders.
Maar beiden nu beschermt tegen het nat worden van de gewone kleding op naar de riante en aparte huizen aan de straten zoals de Wilhelmina Voorwindenkade. De HH zijn overigens meer van de Achterwinden. Maar dit terzijde. De Eendragtspolder ontving ons daarna met open armen op het graspad. En wel op een dusdanige manier, dat er eigen inbreng in de route zich voordeed. Geen probleem; snel opgelost. Het gras achter ons latend merkten we een behoefte aan een lunch. De miezer was er mee gestopt en een mooi bankje met uitzicht op vogel-eilandjes bood zich aan als zitplaats voor een broodbreak. HH vertelde over roeibaanmogelijkheid, dat een stukje verderop zich bevindt, wat door onze huidige koning was geopend. Toen de HH daar aankwamen, was er sprake van nul animo.
Wel was verderop aan de Slingerkade een meneer bezig zijn auto bovenmatig te laten glimmen. En telkens vond hij nog ergens een ongehoorzaam stukje. De man met de gele broek had absoluut geen interesse voor dat gebeuren. Ons pad liep nu verder langs de Hennipsloot naar Zevenhuizen, ook al liep de Berner Sennenhond tegen de wil van de eigenaresse tussen de HH door. Eenmaal in het voornoemde dorp aangekomen, verborg HH een type auto, terwijl HF de foto van een meer dan honderd jaar reclamebord kiekte.
Iets later vroeg HF de klaar zijnde postbode mevrouw af, of zij het weer ook mooi vond. Na het daaropvolgende gesprek, wensten alle drie elkaar nog en fijne dag. Op het pad langs de Kerkpadbrug ontdekte HH een enorm overdreven hoeveelheid oplaadpalen. Ook stelde hij vast, dat van het jonge hondje de staart er telkens bijna afviel.
HF ontdekte waarschijnlijk kunst. Het Zuideinde en de Groeneweg leidden ons verder langs onder andere een open zoetwatermossel, in en op de weg lopende ganzen, een horeca Koeienstal, 4 overzijdse paarden, een Ibiza georiënteerde bruiloftsfeest en ontwiekte molens.
"Oudersvrucht" steelt de show. Langzaam maar zeker kwam Nesselande weer in zicht. Herinneringen aan een tuincentrum, paardenberijdingen en fietstochten werden op de Wollefoppenweg gedeeld. Even twijfel of we een bus naar Rotterdam zouden kiezen, maar uiteindelijk toch voor de metro gekozen. Daar vielen de HH met de neus in de boter, want diverse personen waren verkleed in "Wat vind U van deze reis"-hesjes. Uiteraard volledig anoniem (dus ook geen geboortejaar) werd een HH-samenformulier ingevuld, nadat de meneer ons zeer vriendelijke daartoe had uitgenodigd. Een prima verlopende reis stopte onzerzijds bij het Eendrachtsplein. Vanaf daar was het een peulenschil om bij een horecaf vernoemd naar een voormalige Belgische koning te geraken. La Trappe, Chimay en Roman zorgden voor de bieren en kalveren voor de inhoud van de bitterballen. Inmiddels scheen de zon volledig en was wandeling 98 rijp om leesbaar toegevoegd te worden.
