Via Dordrecht hoefden we niet

Eerst was er niets, toen waren er Groene Heeren. Toen een hele tijd niets en toen waren er wandelingen. Het voert te ver om te zeggen dat het een vanwege het ander maar causaal liggen er verbanden, niet alleen in de tijd maar ook later. Om die reden was er op vrijdagmorgen zo rond negen uur op een niet nader te noemen plek een overleg gaande wat totaal niet ging over het bovenstaande maar meer over hoe nu verder. 

Dordrecht zou het deze keer niet worden, daarvoor moet eerst achter een schuur in een woonwijk nadere inspectie plaatsvinden. Maar genoeg over wat niet, wel gingen de HH naar Bergschenhoek. Om die reden kwam HF bij HH aan die nog een het prutsen was met het koffie apparaat. Iets met een filter. Maar genoeg hierover, wandelen ging er plaatsvinden.

Dus na over en weer begroetingen en dergelijke op pad en deze keer binnendoor. Dat had deels met het verkeer te maken, onkunde speelde deze keer geen rol.
Eenmaal aangekomen was het net geen etenstijd zodat dit ritueel maar even geduld moest hebben. Met de klok mee ging het, een dikke 12 km

zou de pret duren. Eerst aarzelend maar alras versnellend werd een ware heldendaad verricht door het gebied rond de Rotte na al die jaren weer eens nader te bekijken. Via bosgebieden maar ook langs water ging het als laatste rechtsaf en weer net niet langs een horeca gelegenheid erg bekend bij HH vanwege fietsuitingen ging het dan weer rechtsaf langs genoemde Rotte, richting Rotterdam kun je ook zeggen. Dat pakte wonderwel goed uit zodat op enig moment de groene skihelling in beeld kwam met een vooraf geplaatst monumentaal kunstwerk, maar zoals ter plaatse te lezen valt is de kunstenaar reeds aansprakelijk gesteld maar hij kan niet anders. 

Zo gingen de HH gewoon verder en werd er ook gegeten. Dat was van te voren bedacht vandaar dat het maar lijkt alsof alles zo vanzelf gaat. Niettemin lekker en toen kwam het deel van het traject waarbij de kleding deels aan maar ook weer uit kon, feitelijk afhankelijk van de buiten temperatuur, waarbij gauw
wordt vergeten dat de kleding hierdoor sneller slijt en geen wasmiddel zoiets kan tegenhouden. 

Maar de HH deerde dit niet, zodat HH vooralsnog alles aanhield. Wel zo veilig.

Het netto resultaat werd niet door deze bedrijvigheid negatief beïnvloed dus zodoende kan het hier ook

verteld worden. 

Net toen je zou denken: gebeurde er dan niets noemenswaardigs tijdens de route?" konden de HH aangeven dat er niets noemenswaardigs tijdens de route gebeurde. Omdat we hier niet te lang bij willen stilstaan volgt hierna het einde.

Dat vond plaats dicht bij de auto maar op verzoek van HH eerst een schoenwissel. Op die manier konden allerlei zaken in de auto achterblijven die de verpozing alleen maar nodeloos ingewikkeld zouden maken.

Van Brand kregen wij lentekriebels waar op onze beurt dan 8 bitterballen bij werden aangevraagd, het liefst min of meer tegelijk. Hoewel dus feitelijk een keurige planning zo terzijde werd geschoven zijn de HH niet ontevreden met het resultaat.

Hier is nog een bewegend beeld: 

https://www.relive.cc/view/vrqo39gReKq

Zoek de verschillen (of niet)

Wie van onze lezers/volgers heeft het nog nooit geprobeerd, zo'n zoekplaatje in de krant, tijdschrift of op een pak broodbeleg? De HH wel hoor. En nu de tijd wat vordert, gaat het wandelen ons wel wat beter af. Zodoende had HH een passend wandelgeheel uitgeplozen en vervaardigd zo in en om Spijkenisse. Daarbij is aanzienlijk veel natuur opgenomen. In zoverre een overeenkomstigheid met de trip naar Zoetermeer. En nu we het toch over vergelijken hebben: Zoetermeer bood aan vluchtende Hagenezen een woonplek en Spijkenisse deed hetzelfde voor Rotterdammers. Maar terzake. Om in Spijkenisse te geraken deed HH bij ophaling van HF zich voor als zichzelf en gaf zo de mogelijkheid om samen naar het beginpunt te reizen.

Maar alvorens daar aan te komen liet HH om voor hem moverende redenen HF nog even genieten van uitzicht op het Kasteel van Rhoon, de daarbij passende kerk en andere ouwe meuk. Om het startmoment nog wat verder uit te stellen had hij ook nog een wachttijd op scheepvaart ingelast bij de Spijkenisserbrug. Maar allemaal de moeite waard, zodat in volle zonneschijn aan de wandeling kon worden begonnen. Uiteraard na schoenenwissel. HF mocht kiezen en koos ervoor om eerst naar de rioolwaterzuiveringsinstallatie te gaan. Voordat we daar waren aangekomen, deed zich een houten pand voor tussen veel bomen en struikgewas. Of het bordje, dat aangaf, dat er een genezerij gevestigd is, nog klopt val te betwijfelen.

Vlak voor de installatie stond een busje, dat vertelde dat er sprake zou kunnen zijn van hondenuitlating. Dat bleek inderdaad het geval. Een gedeelte van de roedel kwam ons, al dan niet luid blaffend, begroeten. Ons volgende stukje voerde door de Allemansgriend. De aanvraag voor groei van de brandnetels was blijkbaar kortgeleden goedgekeurd. Overlast voor de HH was er niet. Na de ontmoeting met de honden volgde er nu eentje met de schapen. Hun waardering bleek onder andere uit een plassend exemplaar, die, wel wat opener, het voorbeeld van HH volgde. Bij het stuk waar het prikkeldraad was verplaatst klommen de HH over het hek.

Er doemde zowaar een sculptuur op. HH zocht het hogerop en fotografeerde het ding van dichtbij. HF bleef laag en nam het allemaal waar. Een geparkeerde fiets had zijn berijder opdracht gegeven om bij de prullenbak het voorbeeld van HH en het schaap te volgen.

Nu we het toch weer over schapen hebben: die zijn niet in de Wolvenpolder te vinden. Wel dit volgens Natuurmonumenten: " Open water en moerassige delen wisselen af met ruigtes en bloemrijk grasland. De natuur is nog volop in ontwikkeling, en nu al zit het er vol leven ". Uiteraard is de polder eindig en zodoende daarna op naar de bebouwde kom van Spikecity. Een driewielfiets kwam op ons af. Waarschijnlijk is de bestuurder daarvan een afstammeling van Napoleon Bonaparte, gezien de manier waarop hij zijn rechterhand aan ons liet zien. De Hofstee was de volgende waarneming (inclusief politiebureau?). Wat twee honden, twee meisjes en een oudere dame op een heuveltje doen is ons een raadsel. Net als de daar vlakbij gestalde fiets.

In het navolgende polderlandschap was de hond een stuk jonger, nieuwsgieriger en lichter dan de uitlater. Na wat verdekt opgestelde bijzondere schapen klommen we omhoog de dijk op en belandden in bewoning. Over de Gaddijk en weer de dijk af, waarbij HF koos voor de lange weg naar de Korteweg en het park Welgelegen. HH waarschuwde HF net op tijd voor een aanstormende fietsster. Heelhuids trotseerden we beiden de aanstormende Hallo Jumbo vrachtwagen. Zonder noemenswaardige problemen kon daarna de wandelactie beëindigd worden. Een ritje naar de Maas bij Barendrecht waqs nuttig en zodoende was de afsluiting gezellig en okee onder het genot van. 

Vandaag geen tijd voor een wandeling

Onzin natuurlijk, wij gingen juist wel. En wel naar Zoetermeer. Want daar staat een toren (niet van water natuurlijk) en daar vlakbij had HF een plekje ontdekt naast een andere zwarte auto. Kwam dat goed uit zeg...

De route deden wij als volgt:

https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/6902767/wandelroute/wandelen-in-en-rond-molen-van-van-der-hoeven

Het staat een ieder vrij dezelfde route te wandelen maar respecteer dan wel de tipgevers. 

Tijdens de rit gaf HF aan dat er meerdere tonen inzake geluid zouden zijn dan normaal en dat komt de wandelpret zeker ten goede. Eenmaal op de plek was het toch weer wennen. Maar schoenen-wissel, apparatuur op scherp en eten hadden we al gedaan. HH mocht met de klok mee en dan direct de natuur in via het mooie park. Er werd nog wat lunch-gewandeld maar dat deerde de HH niet. Onze visie is duidelijk, ook inzake fijnstof. De HH gaan niet voor niets wandelen. Al snel komt de toren in zicht en allerlei weet-je-wat-heden kun je hier aantreffen. Ook is het een zonnewijzer voor omliggende gemeenten want je kunt hier de temperatuur aflezen in graden hoe warm/koud het daar is.

Wat ons opviel is dat er veel meer natuur is dan wat je van deze plek met de vele woonwijken zou verwachten. Op zijn minst opvallend en door de HH positief gewaardeerd.

Niettemin wordt tijdens deze wandeling ook aandacht besteed aan een winkelcentrum dus wil je nu eindelijk die nieuwe matras kopen dan zou dat hier misschien kunnen. Anders wel een broodje worst.

Zakelijk werd HH nog bediend met herinneringen aan een ander tijdperk. Hoe raar kan het lopen tijdens een wandeling.....

De huizen kennen een kleurenpracht die niet overal werd herhaald maar als je er woont heb je dat alvast te pakken. 

Een klein bekend stuk volgde maar daarna ging het linksaf. Ook hier weer mooie stukken en met dat grijze weertje gaf het toch een mooi Hollands tintje aan deze wandeling.  Pijnacker werd aangedaan alsook Berkel EN Rodenrijs, van belang is hier dat het beide plaatsen betreft. Pijnacker bood ons een mooi plekje aan in de vorm van een omgebouwde elektrische molen zonder wieken. Dat zijn de geneugten van de moderne tijd.

De 13.00 uur break was niet nodig aangezien het al veel later was. Daarom werd de resterende tijd goed gebruikt om de wandeling af te ronden. Daarbij was het laatste deel van de wandeling vooral langs plekken waar de buitenkant van de woonverblijven niet ertoe deden. Wij ook niet derhalve.

Prachtige ontmoetingen met paarden, diverse vogelsoorten en natuurlijk af en toe een generieke wandelaar.

Daarna de afronding, een omgekeerde herhaling van zetten en op weg naar het kroegleven. Een warm onthaal volgde met een warempel nieuw Betty Ford bier, maar dan ingeschonken door de lokale schone van te alhier. Het verdere verloop blijven wij schuldig en wensen een ieder fijne paasdagen maar weest gerust, daarna komen weer gewone dagen.  

De beleving zelf meemaken kan hier:

https://www.relive.cc/view/v1vjkGDRPYO