Wie van onze lezers/volgers heeft het nog nooit geprobeerd, zo'n zoekplaatje in de krant, tijdschrift of op een pak broodbeleg? De HH wel hoor. En nu de tijd wat vordert, gaat het wandelen ons wel wat beter af. Zodoende had HH een passend wandelgeheel uitgeplozen en vervaardigd zo in en om Spijkenisse. Daarbij is aanzienlijk veel natuur opgenomen. In zoverre een overeenkomstigheid met de trip naar Zoetermeer. En nu we het toch over vergelijken hebben: Zoetermeer bood aan vluchtende Hagenezen een woonplek en Spijkenisse deed hetzelfde voor Rotterdammers. Maar terzake. Om in Spijkenisse te geraken deed HH bij ophaling van HF zich voor als zichzelf en gaf zo de mogelijkheid om samen naar het beginpunt te reizen.
Maar alvorens daar aan te komen liet HH om voor hem moverende redenen HF nog even genieten van uitzicht op het Kasteel van Rhoon, de daarbij passende kerk en andere ouwe meuk. Om het startmoment nog wat verder uit te stellen had hij ook nog een wachttijd op scheepvaart ingelast bij de Spijkenisserbrug. Maar allemaal de moeite waard, zodat in volle zonneschijn aan de wandeling kon worden begonnen. Uiteraard na schoenenwissel. HF mocht kiezen en koos ervoor om eerst naar de rioolwaterzuiveringsinstallatie te gaan. Voordat we daar waren aangekomen, deed zich een houten pand voor tussen veel bomen en struikgewas. Of het bordje, dat aangaf, dat er een genezerij gevestigd is, nog klopt val te betwijfelen.
Vlak voor de installatie stond een busje, dat vertelde dat er sprake zou kunnen zijn van hondenuitlating. Dat bleek inderdaad het geval. Een gedeelte van de roedel kwam ons, al dan niet luid blaffend, begroeten. Ons volgende stukje voerde door de Allemansgriend. De aanvraag voor groei van de brandnetels was blijkbaar kortgeleden goedgekeurd. Overlast voor de HH was er niet. Na de ontmoeting met de honden volgde er nu eentje met de schapen. Hun waardering bleek onder andere uit een plassend exemplaar, die, wel wat opener, het voorbeeld van HH volgde. Bij het stuk waar het prikkeldraad was verplaatst klommen de HH over het hek.
Er doemde zowaar een sculptuur op. HH zocht het hogerop en fotografeerde het ding van dichtbij. HF bleef laag en nam het allemaal waar. Een geparkeerde fiets had zijn berijder opdracht gegeven om bij de prullenbak het voorbeeld van HH en het schaap te volgen.
Nu we het toch weer over schapen hebben: die zijn niet in de Wolvenpolder te vinden. Wel dit volgens Natuurmonumenten: " Open water en moerassige delen wisselen af met ruigtes en bloemrijk grasland. De natuur is nog volop in ontwikkeling, en nu al zit het er vol leven ". Uiteraard is de polder eindig en zodoende daarna op naar de bebouwde kom van Spikecity. Een driewielfiets kwam op ons af. Waarschijnlijk is de bestuurder daarvan een afstammeling van Napoleon Bonaparte, gezien de manier waarop hij zijn rechterhand aan ons liet zien. De Hofstee was de volgende waarneming (inclusief politiebureau?). Wat twee honden, twee meisjes en een oudere dame op een heuveltje doen is ons een raadsel. Net als de daar vlakbij gestalde fiets.
In het navolgende polderlandschap was de hond een stuk jonger, nieuwsgieriger en lichter dan de uitlater. Na wat verdekt opgestelde bijzondere schapen klommen we omhoog de dijk op en belandden in bewoning. Over de Gaddijk en weer de dijk af, waarbij HF koos voor de lange weg naar de Korteweg en het park Welgelegen. HH waarschuwde HF net op tijd voor een aanstormende fietsster. Heelhuids trotseerden we beiden de aanstormende Hallo Jumbo vrachtwagen. Zonder noemenswaardige problemen kon daarna de wandelactie beëindigd worden. Een ritje naar de Maas bij Barendrecht waqs nuttig en zodoende was de afsluiting gezellig en okee onder het genot van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten