Net als de voorgaande dagen werden de HH 's morgens wakker. Ook de rest van de rituelen vonden plaats. Het grootste verschil zat um in de weersverwachting. Een temperatuur van pakweg 25 klein nulletje C voorspelling alsmede flinke vochtige regenbuien al dan niet voorzien van onweder.
Zodoende waterkerende middelen mee. Vecpré was 1 van de doelen, die wandelend bereikt moesten worden. Zodoende westwaarts en op verzoek van HH met de klok mee. Eenmaal buiten was er letterlijk een warm onthaal.
Het eerste gedeelte kwam bekend voor, aangezien dat vorig jaar, weliswaar in tegengestelde richting, al gedaan was. Klimmen was het devies. Overigens deed HH een act of kindness: hij doneerde HF een steunstok. Aansluitend al snel onbekend terrein. En tegenliggers. En een boom met toeziend oog.
De mountainbikers daalden met ware doodsverachting het grindpad af en de vader vroeg het meisje te remmen. Enige verwarring bij de HH, maar het pad bleek er toch te zijn. Of er causaal verband was, is niet duidelijk, maar op het moment, dat we vier andere wandelaars ontmoetten, begon het flink te regenen. De regenwerende attributen werden ingeschakeld. Hoewel veel meer hemelwater beloofd was, bleef het voor de rest van de dag bij dit buitje van een minuut of vijf. Nu volgde er een tricky afdaling naar een beekje. Bij dit watertje aangekomen, diende zich dit enorme steile pad aan.
HF leefde in de veronderstelling, dat we die moesten trotseren. Enorme blijdschap deed zich voor, toen HH (reisleider vandaag) liet weten dat daarvan geen sprake was. Bloedruk en hartslag van HF daalden drastisch. Het verboden toegang pad leidde ons en het beekje naar een enorme camping. De daar aanwezige picknicktafel kwam uitstekend van pas. En niet alleen voor de HH. Ook voor het aardige stel, dat hun tent en toebehoren hadden ingepakt en zo terug naar Nederland zouden vertrekken. Gevieren werd van de lunch genoten. Voor ons ging het nu op naar de Ourthe, waar volop gekanoot werd.
In kleine etappes afwisselend doorgaande weg en natuur. Onder andere op een pad, dat niet bedoeld is als depot voor Redbull. Wel kwamen we bij een beekje, dat redelijk steil naar beneden ging. De gpx-begeleiding zaaide verwarring, maar de HH overwonnen dat.
In principe waren we nu bezig met het afsluitende stuk van de wandeling van vandaag. Bij een volgende camping was het de bedoeling, dat we vanaf daar langs de Ourthe zouden gaan. Maar door bomenkap op grote schaal werd daar niet een stokje, maar boomstammen en takafval voor gestoken. Het enige alternatief was terug naar de provinciale weg en die volgen tot in La Roche. Eenmaal daar aangekomen zochten en vonden we onze toevlucht bij de reeds twee keer eerder verkozen "le Carrefour" en wel in de schaduw, want de zon was meedogenloos gaan schijnen. De erg vriendelijke bediening en de versnaperingen waren een verademing. Als avondetenplek werd gekozen voor het terras van het Turkse restaurant. Pitta's met gemengd vlees, een saus en een grote hoeveelheid groenten smaakten ons uitstekend. Als sluitstuk van de dag de afdroogfinale van de Champions League en de laatste avond van deze editie van onze Hemelvaarts trip zat er op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten