Ook in de herfst is er de lente

Vandaag iets heel anders. HF haalde mij op en warempel, ik mocht mee. De rit voerde al snel de wijk uit richting andere en ook verre oorden.

Wat ging hier aan vooraf? Mail wisseling inzake een voorstel tot bewandeling. Wateringen, Rijswijk maar toch ook kort Den Haag. En het gekke was, als we het goed zouden plannen dan konden we de auto enige tijd alleen laten maar zouden we er na deze specifieke wandeling weer precies op uitkomen. Omdat we feitelijk wel wisten dat zoiets wel weer een hoax zou zijn spraken wij af het gezamenlijk uit te proberen. Dat betekent in ons geval de HH HF en HH.

De temperatuur deed zijn best, op sommige momenten op het uitsloverige af. Maar dat geeft niet, wij doorstaan hetere vuren. Dus op de strijplaan de auto geparkeerd waarbij HF het deed voorkomen of hij na het parkeren direct weer weg zou rijden, maar dat was slechts van de buitenkant zo.

Na de schoenenwissel was en nog een dilemma: gaan we door of doorheen de speeltuin? Wij combineerden beide opties en gingen op weg. Op verzoek van HH met de zon in de nek. Dat bekenende wel dat we die hele strijplaan helemaal afmoesten tot in Den Haag aan toe. Wellicht is het handig als u niet zo van wandelen houdt dat u een deel met de auto doet. Met aan de linkerkant de sloot liepen wij dan verder. Sommige deden een boerderij na met enige dieren. Maar op zich kan zoiets natuurlijk niet. Langs een regionaal minderheden locatie (haast u, er is nog plek) kwamen wij dan uiteindelijk aan het einde aan en togen naar rechts. Vanaf nu werd er een deel rondom heel natuurlijk. Maar je moet wel een hond hebben of een groene uitlaatcontainer. Sommige honden hebben zwarte bipsen. Is dat niet voorhanden dan zou ons advies zijn om hier niet te lang te verblijven. Wij vonden een bankje met zon bestraling en genoten van boterhammen onderwijl commentaar gevend op de live gebeurtenissen. Onze kritiek is altijd van je af en opbouwend.

Bij het verlaten van dit deel, met een nepdorp/bunkers/etc uit de 2e wereldoorlog periode wat in erbarmelijke staat verkeerde, kwamen wij erachter dat Overvoorde vroeger een heuse strandtent was gebouwd op een heuvel ook wel zandrug geheten.  Aldaar konden wij dan pas echt Rijswijk bezoeken waarbij dit middels door, langs en over het station ging. Er stonden hier een grote en diverse kleine pyramides.  

Wij bleven rechtdoor wandelen richting de A4 en al spoedig had HH visioenen dus die moesten vene de tijd krijgen om volledig binnen te komen. Toen werd duidelijk dat we hier vlakbij een hoge flat al eens de auto geparkeerd hadden en dat we via een evenementen hal ook al hier waren wezen wandelen. Wat een wonderlijke wereld leven we toch in. De HH spreken van een pre-Trump periode

Wij staken de A4 niet over maar bleven aan deze zijde. Dat bood

mogelijkheden voor een plas en bezichtiging van een molen,  Romeinse overblijfselen waar enige fantasie bij helpt, wat wij graag zouden overslaan en aldus. Dan zie je de contouren van een begraafgelegenheid maar ook volkstuintjes met kleine huisjes erop. HH deelde een verhaal maar dat kan hier onmogelijk genoteerd worden. Daarom verder en langs mooie buitenwijken met bewoning, een kinderboerderij met uitzonderlijk nieuwsgierige dieren bereikten wij dan weer genoemde Strijplaan en bleek het dan toch waar te zijn. De auto van HF stond nagenoeg op dezelfde plek.Wij geven hier geen ruchtbaarheid gaan maar zullen dit aspect uitvoerig onderzoeken.

Daarna zorgde een unieke samenwerking van de HH voor een terugreis dwars door oponthoud en dergelijke maar de HH hadden daar lak aan. Zodoende was onze boekenkast het decor van drank en spijzen.

Denkt hierbij aan kabouter bier, niet zo heel erg brokkelige kaas en een Affligem dubbel, maar dan enkel per heer.

Overdag- of nachtegaal? Nee joh, Poortugaal

Veel prangende vragen gingen deze week vooraf aan de HH-wandeling. Wordt het donderdag of vrijdag? Hoe laat en waarheen? Uiteindelijk werd het vrijdag wat eerder dan de laatste keren. Dit i.v.m. eventuele hemelse nattigheid. En waar naartoe?

U raadt het al waarschijnlijk: Poortugaal. HH bij HF en vrijwel direct rechtstreeks naar de plek waar zowaar de maker van de route het beginpunt had bedacht. Nadat HH met vaste hand en vol verstand zijn auto geparkeerd had volgden de nodige rituelen, zodat vrij snel gestart kon worden. Uiteraard werden al snel de hoogtepunten van de afgelopen week besproken. Uiteraard de intocht van de Goedheiligman en om niet te vergeten een mooie compilatie van de compilatie van de herdenking van het 50-jarig bestaan van het Simplistisch Verbond.

HH was reisleider en ouderwets aan de hand van wandelknooppunten klaarde hij die klus op onnavolgbare wijze. Al snel concludeerden we, dat na de wandelingen onze broeken aan de desbetreffende wasmachines toevertrouwd gingen worden. Bij 1 van de waterpartijtjes leek het er op, dat de Golden Retriever zo rustig was geworden door de ontmoeting met de HH, dat het dier op de grond liggen verkoos boven doorwandelen. De HH wandelden wel door en waren zeer aangenaam verrast, dat hen zetels werden aangeboden.

Zulk een gastvrijheid hebben we in al die jaren nog niet meegemaakt. Daar de meneer onder het viaduct er niet echt op gerekend had, dat er publiek zou komen, lachte hij boerenkiespijn, toen hij onzerzijds betrapt werd op figuurlijk wildplassen.

Onze volgende waarneming was de grote kerk van het dorp. Volgens de maker van de wandelroute het hoogtepunt van de wandeling. Omdat de wandeling voor de HH er nog niet op zat, kon die mening noch beaamt noch tegengesproken worden. Aan de overzijde van de S102 mochten we snuiven aan het wat oudere gedeelte van deze woonplaats. Na het Wapen was de bebouwde komkoek snel op. Zowel de witte hond als het zwarte en witte schaap begroetten ons op hartverwarmende wijze. Beschermd door hoge bomen werd het Oostpunt bereikt.

Bij het Oostpunt wat eigen inbreng qua route en was er sprake van een frisse verrassing in de vorm van een fikse hagelbui. Ach, de HH hadden voor de wind en de vrolijke groet van een tegemoet komende wandeldame namen veel van het hagelleed weg. De sfeer om de TBS-kliniek heen was rustig. Maar toch maakten de HH geen gebruik van de aangeboden betonnen zitmogelijkheden. Aan het einde van de Nieuwe Dijk klommen de HH op initiatief van HH de dijk op en kregen een schattig haventje voorgeschoteld.

HH wenste zak gebruikte papieren zakdoek op nette wijze in een vuilcontainer achter te laten, maar deze zat op slot. Later had hij meer succes. De zoektocht naar een geschikte zitplaats voor het nuttigen van de bammetjes ging voort en werd gevonden bij het voertuig van de boommannen. De voorbijkomende hond met de gesnoerde mond en de twee dames wensten ons een smakelijk eten.

De wellicht opzichter van de boommannen had het er maar druk mee. Na de brandweerkazerne volgde eigenlijk snel de bebouwde kom van Poortugaal. Aansluitend het einde van de wandeling. De HH zijn het er over eens: hier hoeft geen matteklopper overheen. Door wat fileleed vond het afbieren plaats in 't Haantje. Onder het genot van Texels Bock, La Chouffe, Grand Prestige, een fijn bittergarnituur en een leuke ambiance werd het geheel afgesloten. 

015 kabouters (of waren er meer?)

Ineens was het dan weer vrijdag en konden wij erop uit. Kort overleg op de dagen hiervoor resulteerde in een gepast iets in de buurt van Delft.

Aangezien je nooit te oud bent om te leren reed HF vandaag. HH nam op gepaste wijze plaats in de niet-bestuurdersplaats aan de rechterzijde van HF. Voor de rest deed HF wat ervan verwacht. mocht worden en kwamen wij aan op een parkeerplaats bij de Tanthof (let op: West). Keuzestress wedr snel en resoluut aangepast zodat wij konden uitstappen en de auto op gepaste wijze konden verlaten. HF wenste eerst richting het spoor en aldus geschiedde.

De wijk Tanthof kennen de HH wel van een zeker schelpenpad. En een natuurcamping met soms slechte gebitten. Maar dat geeft niets, is al heel lang geleden.

Daarom nu genoeg gedraald, op pad. Die ene in een groene jas, die andere ook niet.

De natuur is op zijn mooist als je er onderdeel van bent. Nou dat gold voor de HH in hoge mate. Eerst werd de toestand in de wereld besproken en zijn de conflichten opgelost dan wel onbesproken gebleven. Kan altijd nog zullen we maar zeggen.

Voor een woonwijk heeft men veel natuur aangelegd eromheen bedoelen wij dan. Blijkbaar moet dat niet al te bekend geraken, waarvoor dank. Wij menen en niettemin goed aan te doen om ook de mooie kanten van NL te belichten dus gaan hier niet geheimzinnig over doen. Als u hier zelf komt wandelen dan is het net zo goed voor u bereikbaar.

Ook ziet u hier gebouwen die niet meer zodanig in gebruik zijn. Mooi dat er wel nadere bescherming wordt geboden.

Eenmaal bij het spoor ging het rechtsaf en zouden wij ons kunnen voorbereiden om moeder aarde in al haar naaktheid en ze is zo gewoon gebleven, dat verdient nadere inspectie en dat kon dus ook niet uitblijven.  

Hoe wij ook ons best deden, naakte wijven zagen wij niet. Wel exemplaren in mooie kleding aan de buitenkant. Overigens ook heren en aangelijnde honden. Het Abstwoudse bos is wat het zou moeten zijn in de herfst. Eenzaam en blad verliezend... Kortom, een opbeurend geheel

Wij deden een klein stukje eigen inbreng hoewel dit aan de lengte van de wandeling niet te merken was en is. Fraai aangelegd en gelukkig werd er veelvuldig gebruik gemaakt van natuur om de hoek, als je in de Tanthof woont ben je een bofkont.

Aan het eind van de wandeling dook een paadje op met kabouters, dode

dieren en als zodanig neergezette artefacten dat het willekeurig zou moeten lijken. Het masterplan hebben wij niet kunnen achterhalen maar hier lekker wandelen met (klein)kinderen lijkt ons een mooie bezigheid. De herfst liet
zich van haar en zijn beste kant zien, waarvoor dank.

Terug bij de auto gebeurde er niets merkwaardigs dus de terugreis kon direct worden ingezet. Rustig bij de tunnel maar ook weer niet zo dat het verveelt. Daarna min of meer direct naar Capelle aan den IJssel alwaar een horeca gelegenheid nog geen weet had van ons naderende bezoek. Maar dat werd snel anders.

Achteraf bleek dat wij illegaal voor de deur hadden geparkeerd maar daarvoor werd niet geschaamd en nog niet.

Drank en spijzen:

3 x Affligem dubbel

1 x Texel triple

1 x oude brokkel kaas

Een mooi iets weer en hieronder de link naar de tour:

https://www.komoot.com/nl-nl/tour/1957252386?ref=itd

De vrienden van Barendrecht (of waren het de grienden?)

Na een paar weken overslaanheid, waarin HH overigens een nieuw levensjaar begon, werd het weer tijd voor een HH-wandeling. Wel frisjes, maar nog net geen Groene HH trip, aangezien HF koos voor een blauwe jas.

Het oog van HH was gevallen op een route aan de onderzijde van Barendrecht. Er diende gestart te worden bij knooppunt 34. Na het oppikken van HF werd koers gezet richting het genoemde punt. Gekozen werd voor een parkeerplaats bij de Thermen. Vanaf daar op zoek naar het startpunt. HH schoenwissel en hopla de paden op. Na even stil te hebben gestaan bij wat zoal in de Thermen kan plaatsvinden (we liepen wel gewoon door, hoor) kwam de herverkiezing van ene Trump even aan bod.

Maar daarna ging het over dingen, die de HH zelf hadden meegemaakt en de wandeling in een veel leuker daglicht brachten. Na 34 kwam de entree van de Heinenoord fietstunnel in zicht. Hoe verbazingwekkend ook; bevers!!!!! werden middels een bord gewaarschuwd voor niet parkeren en stilstaan.

Gelukkig mochten de HH doorlopen en voorbij gaan langs de noest werkende arbeiders in oranje/rode kledij. Eenmaal aan genezijde van de tunnel deed een man zijn uiterste best om, middels roepen en zwaaien met een tak, schapen te vertellen, dat er brood geserveerd zou worden. De HH zagen het aan, maar gingen gewoon op zoek naar het uitzicht over de Oude Maas vanaf de Jan Gerritse Polder. Zicht op de Oude Maasheuvel namen we voor lief.

Aangekomen bij de Koedood (geen enkele koe te zien en dus ook geen dode) ging het via een leuk haventje naar de Grienden. Het verbaasde de HH niet, dat er sprake was van vele geknotte wilgen langs ons pad. Her en der waren ook sporen te zien van getijde verschillen. De persoon met twee honden was iemand anders iets aan het vertellen over de ijsvogel in het algemeen.

Hoewel roken volgens de geleerden een slechte gewoonte is, konden we waarnemen dat het een eendachtige en een reusachtige wespachtige een soort van gezamenlijk aangenaam tijdverdrijf oplevert. Via het Oude Maaspad op naar de Koedood. Nadat ook de noordzijde van de Oude Maasheuvel in ons vizier was gekomen ging het richting de bebouwde kom van Carnisselande. Waarom is ons niet duidelijk, maar er moest en zou aan de andere kant van de Gaatkensplas vuurwerk afgestoken worden bij ons naderen. Op het Swifterbandpad wisselen we met een persoon de daggroeten uit en ging het op naar de A-29. Daar onderdoor gelopen zijnde volgde het Tunnelpad richting de eerder genoemde fietstunnel. Maar voordat de tunnel weer in zicht was, merkte HH een enorm grote bak met soep. Meeuwen zorgden voor de extra smaak.

HF vermoedde, dat de soep voor velen bestemd zal zijn, gezien de grote hoeveelheid. Niet lang daarna troffen de HH de HH-auto weer aan en kon de rit naar de horeca beginnen. Hoewel niet gereserveerd mochten we Afflgem Dubbel, La Chouffe en Gouden Carolus Classic drinken en Spaanse gehaktballetjes (normaal 7, maar voor de HH 8) eten. Een mooi weerzien met een mooi einde.