Zoete lieve Gerritje?

De HH hebben er dit jaar weer een mooi aantal wandelingen gemaakt en in hun ogen verdiende dit jaar daarom een passende afsluiter. HH had een route in Den Bosch gekregen en zodoende op naar de stad, die soms Oeteldonk heet.

Het openbaar vervoer werd verkozen boven eigen vervoer, zodat de NS zich weer eens kon verblijden door onze aanwezigheid. De HH stonden klaar op het aangegeven perron.

Helaas bleek dat echter niet de juiste vertrekplek te zijn, zodat de NS-reis een half uur later pas kon beginnen. De pret was er niet minder om. De weergoden hadden wat zonneschijn toebedacht en op het moment, dat Den Bosch binnengereden werd, diende zich de zon aan. Eenmaal uitgestapt werd deze foto mogelijk.

Een stukje binnenstad met winkelende medemensen, kermisgedruis en onder andere ook nog de Sint-Janskathedraal viel ons allemaal ten deel. Vrij snel daarna bezochten we woonwijken en volgden de Zuid-Willemsvaart. Bootbezitters te aldaar vinden het niet erg, dat hun vaartuigen niet of nauwelijks nog kunnen varen. Inmiddels was de vaart verwisseld voor de AA.

De meeuwen hadden voorkeur voor dit bootje. En warempel hadden de HH trek gekregen. Zittend op een bankje met de zon in het gezicht genietend werden de bammetjes verorberd. Hierna volgde een woonwijk, waar eenheidshuizen niet (be)stonden. Tijdens een stukje sportief inhalen van een wandeldame trof HH dit bord aan.

Al filosoferend over het hoe en wat en het doel van de tekst wandelden we de wijk Hintham door. Bij het hondenuitrenterrein ging HH de vochtigheidsgraad vaststellen. De resultaten zijn geheim. Dat geldt niet voor het feit, dat de Stadionlaan een tijdje werd gevolgd, wat op zich weer werd gevolgd door een weg naar een best grote woonboulevard. Ons door het winkelend publiek worstelend kwam de beloning in de vorm van een mooi stuk natuur genaamd Heinis en verderop Herven.

Fort Orthen en de begraafplaats sloten dit stuk van de route af. Op een speelplek aan de Van Rijckevorsel etc. laan namen onze lichamen nog wat water tot zich. En nog was de mooie koek nog niet op. Het meer de IJzeren Vrouw stond nu op het menu. Prachtig uitzicht, bijzondere appartementen en het dierenpark vernoemd naar Prins Hendrik, waar deze regel geldt.

Op de valreep nog een tweede fort en zo langzamerhand werd het tijd om een versnaperingsplek op te zoeken. Die werd gevonden in de vorm van Het Tappunt.

Een prettig café met vriendelijke bediening en een grote keuze in hapjes en bieren. De keuze viel op Butterscotch, Hel en Verdoemenis, Turf en Surf en Koudvuur. De randang kroketjes en de chill cheese bites waren verrassend lekker. Kortom de HH hebben genoten. Tijd om de NS ons weer huiswaarts te laten brengen. Omdat niemand langs het spoor werd aangetroffen, verliep de terugreis eigenlijk behoorlijk voorspoedig. Wellicht ten overvloede: de HH zijn voornemens om in 2025 gewoon door te gaan met wandelen. Een fijne jaarwisseling voor een ieder en een goed begin  

Wij lekker wel zon gehad

Op een van die zeldzame vrijdagen (worden het er minder?) verscheen er een voertuig in de straat bij HH en de behendige bestuurder meldde zich bij HH. Die had dan zomaar een presentje klaarliggen, want zo zijn de HH. Niet alles zelf houden

Na dergelijke fratsen was het tijd om op reis te gaan. Deze keer parkeerden wij bij een
treinstation hoewel wij daar in feite niets te zoeken hadden, maar gratis.... dus

Uitstappen, zie daar een schoenenritueelbankje en voor je het weet gaat het op pad. HH mocht de richting kiezen dus met de klok mee en eerst met de bekjes in de wind. Heel warm was het niet, maar de warmte van de HH was overweldigend, mits je je ervoor open stelt. Onderweg deed HF kond over zijn plotselinge kennis over verwarming en wegtrekkend water. Nee, we gaan hier geen telefoonnummers verstrekken maar wellicht kunt u een reactie achterlaten en dan zal HF nog wel eens zien hoe en wat.

Richting Den Haag en warempel we schampen het ook nog, weliswaar alleen langs het water. 

Maar het bord vormt het bewijs. Daarna ging het naar Voorburg waar wij dienden over te steken. Nochtans bleek de route gewoon verder te gaan langs het water maar dan aan de iets eerder zijnde overzijde, hetgeen nu niet meer aan de orde was. Pas rond 13.30 was het tijd voor de hammen op een zonnebank. Heerlijk maar optrekkende koude bij de ballen noodzaakte tot niet aarzelen en verder. Leidschendam gingen wij betreden maar eerst nog langs mooie huizen met bijpassende landgoederen en een aardige kerk. Natuurlijk was er een korte eigen inbreng maar heel kort deze keer en wij konden verder. Dit deel van Leidschendam is al heel oud en vroeger moest je gewoon betalen om door te mogen. Het spreekt namens ons dat hiervan in de tegenwoordige tijd geen sprake van kan zijn.

Zoals uit de route al blijkt lopen we feitelijk een groot vierkantige rechthoek dus ging het onder de A4 door en daar heb je dan het buiten. Aan de linkerzijde eerst een molen, toen twee en daarna drie. Twijfel niet aan deze informatie, het is pertinent juist en correct.

Van de noordkant betreedt men dan Zoetermeer waar het feitelijk alleen rechtdoor is. Liefhebbers van stevig bochtenwerk hebben hier eigenlijk niets te zoeken. Maar race-schoenen hebben geen zin.

Uiteindelijk ondersteekt men de A12 en daarna is het een sneaky en nasty bochtje naar de P. Daar was
sprake van veel politie (bussen) zodat wij ongehinderd konden ontsnappen.

Een mooie wandeling met onderweg veel mogelijkheden tot verpozing met uitzondering van het laatste stuk.

Via Wout kwamen happen en dranken tot ons. Wij dronken dubbel maar ook dubbel

Benodigdheden

Wat is er nodig voor een HH-wandelingen. Uiterst essentieel zijn uiteraard de HH zelve. Dat om te beginnen. Daar valt of loopt zoiets mee. Daarnaast een passende route en schoenen. Niet geheel onbelangrijk is een redelijk weertype. En eigenlijk is de rest cosmetisch. HH koos voor een wandeling, die niet door weilanden ging en HF was wederom eens prettig verrast door die keuze. Reeds eerder mocht het dorp Papendrecht zich verheugen op onze komst en andersom ook. Met messcherpe precisie reed HH naar de Dennenhof en koos een magnifieke parkeerplaats. Schoentjes aan (zaten geen cadeautjes van de Sint meer in) en aan de slag. Vrij snel wat eigen inbreng en dat zou niet de laatste keer zijn deze dag.

Blijkbaar was er vandaag geen sprake van huisvuil. Het Wilgen(fiets)pad kreeg de voorkeur boven het iets te drassige natuurpad. Het naamloze pad voorzien van wilgen leidde, onder aanmoediging onze eigen koers te bepalen, ons via uitrenzones naar de Noordhoekse Weidemolen.

In de geest van de eigen koersbepaling meden we daar drassigheid. Dat kon toch niet voorkomen, dat HH de waterstand wilde opnemen. Lichtvoetig was toen de Ecozone Polder Nieuwland aan de beurt. Onder begeleiding van een geluktruck en een soort nierbekken deden zich wat uitslovers  voor, die het hogerop zochten. Toen was de maat enigszins vol en kon het verorberen van brood en wat water plaatsvinden.

Die onderbreking duurde maar kort in verband met frissigheid. De bedenker van de route leek het leuk voor ons om de wandeling voort te zetten aan de voet van de Noordhoek. Afdalend middels de trap naar het bedoelde pad werden de HH aangenaam verrast. Even later was dat niet het geval voor de staat van het graspad aan de dijkvoet. Kortom: terug naar de dijk zelf.

Een mooi uitzicht over de Noord was de beloning. Terwijl aan de rechterkant een rijncruise vaartuig ons inhaalde, werden we getrakteerd op diverse  kunstuitingen. Onder andere Twee Standpunten. Soms hebben de HH dat ook. En dat tegelijk met uitzicht op Dordrecht! Tevens een drukte van jewelste met snelboten. Veel indrukken dus. Toch bleek, dat de woningen aan het water erg in trek zijn bij mensen op gevorderde leeftijd. Een kerk staat aan de Kerkbuurt en daar resideert onder andere een enorm varken, dat, zo te zien speciaal voor ons, haar blaas leegde.

Heelhuids onder de N3 door en verder over een eigenlijk verboden pad voorzien van aangespoeld riet en andere restanten. Langs de verlaten speeltuin uiteindelijk toch nog een keer onder de N3 door. HH vertelde een mooi verhaal over een film.

Eenmaal weer in de bebouwde kom werden we hartelijk onthaald door twee poezen. Mooier zou het niet meer worden en de HH-auto werd weer bereikt. Het evalueren van deze dag vond plaats in 't Haantje. Texels Bock en een Kabouterbiertje begeleidden het bittergarnituur.