Knaapje zag een roosje staan; roosje op de heide. Een prachtig lied/gedicht waar menigeen met jalousie van genoten heeft. Maar de echte liefhebbers proberen het knaapje te evenaren. En zie daar: de HH ook. I.v.m. een aangelegenheid werd gekozen om vroeg op pad te gaan en ook vroeg thuis te zijn. En om heide te zien werd deze route door HH uitverkoren: Chaamse beekdal,kruisvijver,langven, rondven ,patersmoer,zwartgoor - Recreatieve wandelroute | RouteYou .
Ook nam HH nog de verplaatsing per auto voor zijn rekening, zodat rond half elf gestart kon worden in Strijbeek. Even overleg en toen vooruit met de geit. Een gedeelte van de wandeling hadden de HH in februari van dit jaar al gedaan, maar toen was er natuurlijk geen bloeiende (en boeiende) heide.
Nu absoluut wel en zodoende kon het zoeken naar een roosje in volle glorie beginnen. En dan nu gelijk maar de clou van het geheel: geen enkel exemplaar te bekennen. Gelukkig was de wandeling er slechts een heel klein beetje minder mooi door. Naast de heide konden we ook blikken werpen op geheel of toch zeker voor een groot gedeelte drooggevallen vennen. Als ganzen in het water slechts kunnen pootjebaden en er niet in zwemmen, is er wel een probleem. De hoeveelheid afgevallen bladeren zouden kunnen duiden op herfst, maar aangezien de temperatuur 25 plus was, kon die suggestie snel van tafel geveegd worden.
HF meende een elvenbank voorzien van een elf te hebben gezien, maar was slechts zinsbegoocheling. Ook de Kruisvijver heeft last van waterdiefstal. Bovendien daarnaast ok nog waarschijnlijk van bankjesdiefstal. Het enige exemplaar, dat we aantroffen, was met twee kettingen aan bomen vastgemaakt. Wat verder opviel deze dag, is dat er er een redelijke hoeveelheid Beagles werden uitgelaten. Geen enkele daarvan droeg de naam Droopy. Ondanks een blik uit de verte op het landhuis Hondsdonk en een kapotte graafmachine moest HH iets vervelends uit een schoen verwijderen. Daarna verliep alles weer prettiger. Aan de achterkant van het landhuis stond een auto van de KHP. Waarschijnlijk was er werk aan de winkel.
Iets verderop stonden verschillende beukebomen, waaronder de speling der natuur genaamd Boom met de Ossenkop.
Erg opvallend was het Zwartgoor, (eens onderdeel van een smokkelroute) waar het water volledig weg was.
In verband daarmee namen de HH plaats aan de picknicktafel en gingen over tot het verorberen van boterhammen en wat water. Eén der voorbijkomende wandelaarsters vroeg ons af of wij daar vaker kwamen en of er normaal water in het Goor aanwezig is. Beide keren was het antwoord bevestigend. Na de smakelijkheden horen de HH een veelheid van zoemende insecten. Donkere wolken begonnen zich op te dringen en de HH besloten om het laatste stuk van de route langs het Patersmoer te skippen en met de auto naar het Smokkelaartje te gaan. Aangezien de boterhammen nog vers in de maag lagen, werd gekozen voor uitsluitend wat biergenot op het overdekte terras. Een klein jong hondje keek lief en rustig liggend in een hang/draagdoek de wereld in. Na het regenbuitje en het om zeep helpen van een wesp gingen de HH voldaan huiswaarts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten