Dan nu wat de HH deden deze keer. HF viel de beurt ten deel te kiezen en warempel vond hij een compleet nieuwe route. https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/6753147/wandelroute/rondje-via-watertoren . Iets vroeger dan anders meldde HF zich bij HH, die samen met VA hem hartelijk welkom heetten. Kort daarna was er sprake van vertrek en voor de verandering had HF niet de oorspronkelijke startplek uitgekozen, maar een eentje in Rijnsburg. Zodoende richting daar naartoe. Onderweg nog even een mini-Toyota afgeschud. Hardnekkig bleef deze ons volgen.
Na een verder voortvarende reis kon de HF-Citroën geparkeerd worden en toen uiteraard de normale rituelen. Nauwelijks onderweg hadden we een ontmoeting met een paal van Baron van Wassenaer van Catwijck zijn Eigen Jagt. Als volgende in onze ogen aan te merken vermeldingswaardigheid is het geregistreerd museum het Spinozahuis. In de muur een tegel met de tekst: " Ach! waren alle Menschen wijs, en wilden daarbij wel // de Aard waard haar een Paradijs, nu isse meest een Hel" . Aan de Dubbele Buurt prijkt het advies om de dag te plukken. Op deze zonovergoten ochtend lukte dat de HH aardig. Het Oegstgeester Kanaal namen we per brug om zodoende in een bedrijventerrein binnen te vallen. Het eerste slachtoffer van de schoonheidssalon werd gespot. Evenals een visauto van meneer Hartevelt. Als snel dook ook ons inziens een tweede gegadigde voor de schoonheidssalon op. Evenals een tweede en derde visauto. Na een verdwaalde dukdalf en idem anker volgde een milieupark. Hier heeft HH geen pasje van.
Is dit het architectenbureau, dat garages voor onderzeeboten ontwerpt? Hoe dan ook, vlak hierna week de route af van de manier waarop aan de overzijde van de N206 te geraken valt, zodat onze spitsvondigheid kon worden aangesproken. De in onze ogen als 2e gegadigde voor schoonheidsverbetering in aanmerking komende kwam te snel achter ons aan om een behandeling achter de rug te hebben. Kansloos? We leerden dat de Oude Weg weg is. Na een korte filosofische benadering van hybride wandelden we Noordwijk binnen. Daar werd ons geadviseerd om op te letten in verband met glad wegdek. Uiteraard gaven we gehoor. Noordwijk is in het bezit van vele kerken. gelukkig voor het dorp leidde ons pad niet daarlangs in verband met een tot nu toe voor HF verborgen gehouden dwangmatigheid van HH. Als doekje voor het bloeden leerden we over lijnbanen en touwslagers.
En ook van het Wilhelminahofje. Onder de indruk van deze indrukken vergaat HF de juiste afslag te duiden. Al snel werd dat gecorrigeerd. Zodoende kwamen we op het Dompad. HH was het na kort overleg het er mee eens, dat dit pad perfect van toepassing is op de HH. De grote ommuurde begraafplaats in ieder geval niet. Het meest noordelijke moment voor de wandeling was aanstaande. Dat bleek het oorspronkelijke startpunt. Er naartoe gaan zou slechts een heen en weer beweging betekenen, dus werd overgeslagen. Niet bewust zijnde van het feit, dat hierdoor het zicht op de watertoren uit zou blijven. Maar ach. De huizen waarlangs we nu liepen deden behoorlijk uit de hoogte. Vlak bij het oorlogsmonument kwam welvarende poes de trap af, terwijl bovenaan de man aan het snoeien was. Aan de Koepelweg had een jonge olifant een geintje uitgehaald met een oud Fiatje 500.
In het Coepelduin stond een bankje op Opa Se Duinen. Mooi op tijd en aangezien HH opa is, mochten we daar gaan lunchen. We genoten van brood en broodjes en van het uitzicht. Na de maaltijd volgde een voor ons steile trap naar benden. Voor de hardloopmeneer ging diezelfde trap omhoog. Maar hij en de trap kenden elkaar al. Terwijl de HH het over zorgboerderijen hadden, passeerden we boerderij de Overkant. Daar wonen twee varkens. De ene heet Karbo en de andere Naatje. Over het nabij gelegen ESTEC kunnen we zeggen, dat daar nog behoorlijk veel werk aan de winkel is. Wat daar in de buurt ook is, is ons inziens het enige tenniscourt, waar de ondergrond een mengeling is van gravel en gras. En toen was het de beurt aan dorp nummer drie van de wandeling. Katwijk aan Zee dus.
Al wandelend langs het Uitwateringskanaal gaven de HH over en weer toe in beelden te denken. Meestal is dat leuk en soms wat minder. In dit geval ging het de vorm van benen. En zou de tent toebehoren aan de kerstmanvroeg HF HH af? Het werd tijd om naar de overkant van het kanaal te gaan. Beide HH waren erg blij met de omhoogtrap, die daartoe moest worden genomen. Aan de overzijde weer langs het kanaal en een na een stukje oude bebouwing langs de Overrijn werd HF verrast. Volgende week gaat hij maar eens even op zijn werk vragen, wat een droge blusleiding is. Het korte stukje hierna leverde een HF zeer bekende auto op en konden de HH gaan nadenken over de afsluithoreca. Gekozen werd, bijna uiteraard, voor Nieuwerkerk. Daar werd de wandeling via niet-watertoren nog even doorgenomen en ook andere zaken, maar dan uit de jaren zeventig en tachtig, passeerden de revue. De bediening was super.
De route in vogelvlucht met nieuwe gadget:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten