We were all wounded

Voor deze week ging HH zich enorm inzetten voor een energieke wandeling, omdat niet hijzelf, maar wel het woonhuis was getrakteerd geworden op panelen voor de zon en dat soort attributen.  En hij kwam ons daar met iets en dat was eigenlijk precies deze: Langs Gein en Vecht van Abcoude naar Weesp - langs Vecht tot in Weesp - Wandelroute | RouteYou . Normaal gesproken zou je dan met de auto naar Abcoude gaan om te wandelstarten, maar omdat het speciaal was en het warm zou worden kozen we voor de diensten van het openbaar vervoer. In ieder op zijn manier naar het Alexanderstation en daar vond een zeer plesante hereniging plaats.

Het doel dus in eerste instantie naar het dorp dat vooral gevormd is door de eerste drie letters van ons alfabet en wat anderen. Hulde. Daar aangekomen geen kopje koffie voor HH, maar wel even verwarring. Staan we wel aan de goede kant van het station? Ja hoor, er is maar 1 uitgang mogelijk. Daarom op weg naar het oude station om snel aan te haken voor en aan de Gein. We mochten de zuidzijde betreden. Van de man, die onder zijn voet krabde, leerden we, dat dat een zaak was tussen hem, degene met hij belde en Fabio. Dat geeft de burger moed , nietwaar. Uitermate rustig was het niet in aanmerking nemende dat auto's, tractoren, hard- en gewoonfietsers en nog ander verkeer onze aanwezigheid wilden meemaken.

Zodoende. Maar ook konden we de eerste molen van vandaag aanschouwen. De Gein was mooi geweest. Op de Velterslaan werden we een tijdje achtervolgd door twee luidruchtige wandelaars. gelukkig mochten wij naar wat overblijfselen van de Stelling van Amsterdam. Nadat een parmantig haasje ons tegemoet kwam, even aangenaam verrast natuurlijk bleef zitten kijken naar de HH en toen het hazenpad verkoos, klommen de HH over een hek om verderop te leren, dat het Fort bij Nigtevecht gesloten was. Ontzetten jammer natuurlijk, maar de verstopkoeien iets daarna waren ook leuk. Dat gold voor de oversteek middels brug over het Amsterdam-Rijnkanaal. Scheepvaart bij deze bedankt voor jullie bijdrage.

Voor de HH gold nu: voeg u bij de Vecht. En dat deden we gedwee. Langs onder andere Welgelegen , een iets minder goed onderhouden pand en wat woonboten op naar Nigtevecht. Bij de eerste de beste brug kozen we voor de lunchmogelijkheid op een bankje. De meneer in de cabrio-Saab was blijkbaar onder de indruk der HH, gezien het aantal keren dat deze ons al rijdend kwam bekijken. ergens wel logisch, maar waarom daar? Het eten was er zeker niet minder prettig door. Het dorp zelf deden we daarna aan. Schilders met veel witte verf, een fluisterpontje en deze spreuk boden vertier

. Het verzoek tot aanmelding als lid van de plaatselijke brandweer sloegen we vriendelijk edoch dringend af. Het volgende dat zeker niet ongenoemd mag blijven, is, dat het buitenplaats Zwaanwijck (dicht gelegen bij Klein Zwaanwijk overigens) van eigenaar mag wisselen. Nieuwsgierig? Sotheby's helpt u graag verder.

Wij gingen verder langs de Vecht om uiteindelijk bij het Ome Gijsplantsoen nog even rustig zittend aan de waterkant wat vocht aan te vullen. Snel daarna volgden molen nummers twee en drie van de dag. Op weg naar de stadwallen van Weesp mochten we nog genieten van een aantal soort Zaanse Schans woningen. een stukje over de wallen en een gedeelte van die Altstatt later kwam het eindrustpunt binnen schootsafstand. De HH zouden de HH zijn en daarom op naar de Wispe Brouwerij gevestigd in de Sint-Laurentiuskerk. Heerlijke biertjes, bierbitterballen en tempura-garnalen deden hun best, net als de HH zelf. Nog even wat flesjes voor thuis mee en hop naar de NS. Die brachten ons veilig naar Rotterdam. Een hele mooie wandeling, weer en afsluiting namen de HH in herinnering met zich mee.