Als dat toch eens Pern(is) ....

Deze vrijdag is toch weer anders dan de vorige. Een opvallend verschil is de datum maar net zo opvallend is de andere aanrij route. Maar eerlijk is het langs: eerst deed HH een ophaal bij HF waar vanwege aanstaande verjaring een present werd overhandigd maar let op: morgen uitpakken.

Tevens werd gekeuveld over tuinieren en met name het verminderen van
dergelijke activiteiten. HF had intussen op verschillende zitmomenten aangegeven er vandoor te willen gaan. Maar ho ho, niet zonder HH. Nou daar gingen we dan.

Goed opletten want Pernis heeft zich op de wegenaanduidingen goed verborgen gehouden dus dat vergt behoorlijk wat attentie. Maar omdat de HH altijd minimaal maar ook maximaal per twee zijn viel dat ook weer te verdelen.

Eenmaal aangekomen viel de gesuggereerde parkeerplaats ons niet op, ook al was in de omschrijving vermeld dat je op de parkeerplaats kunt parkeren. Derhalve had heel Pernis de mazzel om na al die jaren weer eens een HH-ritueel van dichtbij mee te mogen maken.

Nou, de rituelen waren uitgevoerd en daar gingen zij, niet op de hoogte van wat komen ging. Langs de A15 linksaf en parallel. Altijd mooi om de beschaving als begeleiding te hebben, alleen maar natuur is ook weer zoiets

Niettemin moest er toch door middel van 90 graden genoemde A15 worden doorstoken en ging het aan de andere kant verder. En dan ineens hoor je het: de stilte. Hoe aangenaam de HH hierdoor werden verrast kunnen wij alleen maar omschrijven. 

Tja, de contouren van Slot Valckesteyn moet je hier zelf verzinnen, maar toe maar, het zou kunnen. Twee meisjesdames hadden ook interesse in deze locatie dus konden wij een heel klein stukje min of meer met elkaar erop af. De buitengebieden zijn heel natuurlijk en prachtig met water partijtjes en vele sloten. Hoewel de bebouwing echt niet ver weg is.

Hoogvliet diende zich aan en hoewel de maker van deze route perse wilde dat we het kerkhof volledig omwandelden deden wij dat ook maar. 

Tja, hoe nu terug naar Pernis? Nou dat bleek een kwestie van de route uitlopen, weer een stuk langs die
prachtige A15 en toe maar ook een roltrap was voor de HH beschikbaar. Wij minden our steps en kwamen ongedeerd boven waarna het feitelijk een grote neergang was en bleek naar de auto.

Vandaar gingen wij min of meer buiten zitten in onze inmiddels vaker bezochte voetbaltempelafgeleide kroeg alwaar wij drank maar zeker ook voedsel kregen. Bij het afrekenen kreeg HF te maken met de bekende babbeltruuk maar tussenkomst van HH voorkwam erger.

Tot dusver.