Na dwarsfluit de kerk uit: variatie op een thema

Raar? Soms kan het. En ongeveer op deze manier kwam het er van. Eerst even van hakken naar takken: wist U al van ons aanstaande UitgebreideHemelvaartArdennenUitstapDerGroene HeerenVersie2022 ? Zo niet, dan bij deze. In verband daarmee werd als voorafgaande en laatste poging voordien nog een Belgiëwandeling afgesproken.

Dat was lang voordat de dienstdoende vrijdag zich aanbood. Zo kwam het, dat door weersverwachting van heel veel neerslag, het de HH noopte om dat plan om zeep te helpen en een passende vervanging in te schakelen. Dichter bij huis was het devies en zo viel de keuze op wandeltocht Heerjansdam (ook voor de MTB want met onverhard) - Wandelroute | RouteYou . Om de regen ietwat voor te zijn kwam HH reeds om half tien bij HF. Daarbij werd HH allereerst begroet door Kater Koot, waarna HF de eer te beurt viel. Niet lang daarna werd de reis naar Heerjansdam aanvaard. HF dacht te weten waar het slimst kon worden geparkeerd, maar hij had het verkeerde eind te pakken. Desalniettemin starten bij de bootjesclub, schoengedoe en halsbrekende toeren uithalen om toch bij het gekozen startpunt bij Het Waaltje te geraken. Uiteraard succesvol.

Na de tennisvelden, waar getennist kan worden en voetbalvelden, die daar minder geschikt voor zijn, viel het oog van HH op een molen. Het is een gehandicapte uitvoering, want de wieken ontbreken. Dat ontlokte HH de uitspraak: "hij heb geen wieke". HF wist te vertellen, dat hij een tante heeft gehad, die Wieke heette. Dat deed niets af aan het feit, dat verderop een obstakel in het midden van het pad stond. De HH passeerden zonder kleerscheuren. Hierna volgde een stuk met weidse blikken en passerende fietsers, waarvan eentje ons een goedemorgen wenstte. Uiteraard eenzelfde terugwensing. Bij de drie geblindeerde paarden in de wei ontstond wat kommotie en zenuwachtigheid. In eerste instantie dachten de HH, dat zij daar debet aan waren, maar al snel bleek, dat dat veroorzaakt werd door een soortgenoot der paarden, die handmatig door een dame en te voet werd uitgelaten. De fietser, die ons eerder begroette, fietste ons weer voorbij en de leidde bij HH tot de behoefte om alvast wat flora van premature regen te voorzien. Zonder dat Mozes er aan te pas kwam, kon toen gemakkelijk tussen twee stukken water door gelopen worden.

Ooit hadden de HH een ontmoeting met de Kijfhoekkerk. Dat was, in tegenstelling tot nu, in stromende regen. Wat ook anders was, was dat de kerk nu geopend was. Wat het is, weten we niet, maar vaak treden de HH, indien mogelijk, heel vaak een kerk- of aanverwant gebouw binnen. Zo ook nu. De medebezoekers bestonden uit twee vrouwen met een zichtbare dwarsfluit en een vrouw met een onzichtbare. Een aubade werd ons gebracht door het drietal. HH verruilde wat door hem in het bezoekboek geschreven woorden voor het levende woord en zo traden de HH weer naar buiten. Volgens de route volgde een stuk natuur, maar volgens de broedvogels te aldaar moest daar van worden afgezien. Dus door kordaat ingrijpen van HH een deviatie. Op naar de Munnikensteeg van Zwijndrecht was het devies. Eenmaal daar aangekomen bij de eerste rotonde kon weer worden aangehaakt aan de oorspronkelijke route. Na wat heroriëntatie en zo werd met succes de Geerweg gevonden.

Even een schijnbeweging, maar al snel op weg naar de eenzame pony bij de spoortunnel. HH waarschuwde het dier voor het gevaarlijke water. Aan de andere kant van de tunnel een prachtig overzicht van de natuur en ontvingen we een vriendelijke groet van de man, die aan de rand van het weiland zojuist de randjes van de sloot had bijgewerkt. Onze aandacht getrokken door een groenheid, dat lijkt op een voorovergebogen dier of zo.

Vermakelijk in de ogen de HH is de zitbank voor Buurman en Buurman met het later aangebouwde deel voor Buurvrouw. Na een conversatie met drie paarden werd de HH 2D met waakhond aangeboden. Al heel snel werd duidelijk, dat het hier toch wel degelijk om 3D ging en meer dan 1 waakhond. De meneer, die de border bij de weg aan het fatsoeneren was, heeft zo te zien de komende maand/jaren nog wel even werk aan de rest van het grondgebied rond het huis. Inmiddels had de Lindtsedijk plaatsgemaakt voor de Develsluis, die op haar beurt ons bracht naar de Dorpsstraat. Vanaf daar mochten we de achterkant van de Dorpsstraat volgen, wat voor de HH volkomen nieuw was en leuk. En ook erg leuk om geen last van verkeer te hebben trouwens. En zodoende kwamen we uit bij een glijbaan voor bejaarden, mooie zitmogelijkheden en de bebouwde kom van Heerjansdam. Een ondernemer moedigde ons vanuit zijn bestelbus aan om op te schieten, want het zou zo gaan regenen. Aardige man vermoeden we. Al voor de kruising van de Dorpsstraat en de Molenweg werd besloten om vanaf daar de Noldijk te gaan volgen richting het eindpunt. Opvallend was de onderweg tegengekomen vele (huis)nummers eindigende op een 9. Een complot? Geen idee. Bij het huis met de gestutte voorgevel leek het er even op, dat we getrakteerd zouden worden op een aanrijding tussen een Porsche en een UPS-bus, maar dat ging niet door. Wel kwam er na wat wegversmallingen een mooi einde aan een droge wandeling. Er volgde overleg over wat nu te doen. Afspraken maken over wie, wat en hoe voor de komende uitstap naar de Ardennen onder het genot van een lunch bij de Ara des van der Valks werd besloten. En zo gebeurde. Al met al een mooie opmaat.