Zoals zo vaak gebeurd als er gewandeld gaat worden door de HH, vind er overleg plaats inzake waar, wat en hoe laat. Dat is niet anders als er in de Ardennen verbleven wordt. Besloten werd een niet al te lange wandeling van 14 kilomeer te doen bij de stuwdam van Nisramont.
De weersvoorspellingen waren droog en een mooie wandeltemperatuur. Kortom, goed gemutst en de lunch al verorberd op weg naar ons startpunt. De parkeergelegenheden bij de stuw waren allemaal bezet en zodoende op zoek naar de door de schrijver van de route officiële startplek. Parkeren was daar ruimschoots mogelijk. De verlaten huizen te aldaar waren groot, net als onze zin in wandelen. Even zoeken, maar al snel op het goede pad. Lekker tegen de klok in daar waar de twee Ourthes samen verdergaan als eentje. Al snel bleek, dat we absoluut niet de enigen waren, die hier gingen wandelen al dan niet met hond. Zelden zoveel drukte op een pad, waar de HH gaan. Tijdens de wandeling waren er veel plekken, waar of wij of de tegenliggers even moesten wachten mom zonder kleerscheuren elkaar te kunnen passeren.
Dat deed niets af aan de schoonheid van het geheel. Onze insteek was lekker genieten van een kortere en minder steile wandeling. Nou, dat laatste bleek achteraf een misvatting te zijn. Veel klimmen en dalen was het devies. Soms met trappen. Maar gelukkig was het droog. Tenminste het eerste uur. Gelukkig was het niet veel neerslag, zodat het paadje niet erg glibberig werd. De uitzichten waren erg mooi, de ene plek nog indrukwekkender dan de andere. Maar de plek waar de 2 Ourthes samensmelten is toch wel het meest indrukwekkende. In de hut bij een uitkijkpunt viel ons oog op een verlaten hondenrollijn.
Had men de hond hier naar beneden gegooid of anderszins? Waarschijnlijk het laatste. Op de Ourthe werd gekanoot en zo te horen met blijdschap. Onderweg mochten we drie keer over een stuwdam wandelen en de laatste was de grootste met het meeste verval.
Uiteraard bestond het overgrote merendeel van de pracht uit flora, maar de fauna werd onder andere vertegenwoordigd door papa, mama en vijf kindjes gans.
Al met al en zeer indrukwekkend geheel, waarbij de beentjes in totaal 378 meter hoogteverschil hadden doorstaan. Daar waar eerder op de dag geen parkeerplek meer vrij was, kon nu ruimschoots worden geparkeerd, wat op zich goed uitkwam omdat we het er wel over eens waren, dat na de inspanning van vandaag een bezoek aan de plaatselijke taverne op zijn plaats was. De Choufjes, die ons mooi werden opgediend, smaakten uitstekend. Het plan om deze avond in een restaurant te gaan eten werd, gezien het tijdstip geskipt.
Een bezoek aan de frietboer in Manhay maakte daar plaats voor. De frieten en de malse gehaktballen in tomatensaus smaakten uitstekend. Moe en voldaan sloten we de dag af door de finale van de Champions League te bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten