Op zoek naar geluk en gevonden

De HH hadden er zin in. Al in een vroeg stadium werd besloten te alwaar we zouden gaan. Daarna altijd weer de vraag hoe laat dan vertrekken. Dat werd zo rond 10 uur precies. Op voorhand ligt de beslissing van welke auto (het is altijd een Citroën) vast alsmede wie er het stuur en bijbehorende pedalen bedient.

HH was het klosje zodat 10 uur een gepaste aanbeltijd was ten huizen van HF.
Daar trof hij wel genoemde HF aan maar de vrouwe had zich om bepaalde redenen afgezonderd. Op enig moment dan ook weer niet.

Na werkelijk afgesproken te hebben dat wij een fijne wandeling zouden doen ging het op pad. Toen bleek pas hoe gevaarlijk dichtbij huis deze route zou beginnen. Maar daar was nu niets meer aan te doen. Als de HH a zeggen volgen die andere 25 vanzelf.

Bij Oosterhout bleek dat er sprake was van onderliggende kennis. Zodoende reed HH direct een parkeer op maar de keuze stress veroorzaakte een extra rondje. Die andere onderging dit met zichtbaar plezier en tekenen van herkenning. Natuurlijk hebben wij onderweg de tactiek voor het NL-elftal besproken en doorgegeven aan de bondscoach. Hij was er content mee.

Eindelijk van start en gezien het tijdstip was het niet meer dan gepast dat HF de omtrek van de route bepaalde, hetgeen overigens deze betrof:

https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/6906335/wandelroute/weinig-verkeer-in-breda-en-omgeving

Wandelen kunnen wij als geen ander dus de vaart erin en de beentjes het werk laten doen. Overigens was het vandaag echt kouder dan de voorgaande maar dat heeft met het jaargetijde te maken bleek later. De Vrachelse Heide hoewel niet geheel onbekend bleek ook een mogelijke interesse van een heer P uit Rusland te hebben vandaar dat het leger hier ook paraat was. En naar zeggen kwam de rest ook wel.

Via de natuur en een enkel spatje werd dan toch vaarwel gezegd aan de heide en ging het naar Teteringen, voor de HH tot nu toe onbekend maar ongetwijfeld vaak onderwerp van gesprek. De plaats kun je van Noord naar Zuid doorsteken, via een kerk maar niet via horeca. Dan niet.

Via echte nieuwbouwwijken en waterpartijen werd een vaarwel bereikt van onderhavige plaats en alweer bleek dat er meer niet dan wel in de direct omgeving van de kerk woonden. Niettemin waren de HH aangenaam verrast hoe men hier te werk ging. Hulde

Dan Breda. Later bleek dat wij zo in deze omgeving al eens waren geweest maar bij binnenkomst hadden wij dat niet direct door. Dus langs bepaalde type bewoning, bij een bankje naast de super de boterhammen gedaan en hup, weer door. Dat betekent onherroepelijk dat op enig moment afscheid dient te worden genomen van Breda maar toch nog een moment van herkenning toe de kinderboerderij werd aangekondigd. Nu hoefden wij echter niet door en langs de dieren maar ging het buitenom.

Volkomen onverwacht volgde een lesje in Breda
se geschiedenis uitgebeeld middels zaken in de wei. De ene keer zonder en de andere keer met water. Voor ons een wijze les. Ga niet naar Breda tenzij je een hoed en een rand hebt.

Vanaf nu was het door en langs de weilanden onverhard, daarna verhard en daarna verhip daar is de auto alweer. Wat te doen met de wandelschoenen? HF stelde voor deze om te ruilen voor gewoon schoeisel en aldus en ziezo. Daarna kon de belangstelling worden omgeprogrammeerd richting horeca.

Dat trof, want die was hier.

Wij namen een garnituur die niet overdreven bitter was maar niettemin diende Brugse Bock, La Trappe en Maredsous te zorgen voor doorslikking.

Een mooie dag weer