Parkeren was eigenlijk niets anders dan de auto wegzetten, schoenenwissel en elkaar geluk en het beste wensend kon het dan op pad. Feitelijk ga je richting Ulvenhout maar dat verklappen we later pas. Wandelen kan zo leuk zijn maar je moet er lichamelijk wel geschikt voor zijn. En niet onbelangrijk, hoe zit het tussen de oren en de kristallen aldaar?Wij kwamen er al snel achter dat Mark de behoefte had om niet binnen de aangewezen plek te blijven en zijn vleugels waarlijk had uiteen geklapt. Welk een water. Eerst dachten wij nog dat het wel mee zou vallen maar hoe naïef kun je zijn. Het had niet veel gescheeld of natte sokken hadden parten gespeeld. Maar ons materiaal voldeed aan de eisen en wensen die je eraan zou stellen mits je voorzien bent van een goed stel ontwikkelde hersens. Daar kan bij de HH geen sprake van zijn.
Niettemin Wolfslaar bedwongen en toen ging het pas echt door het bos. Veel honden uitlaat rituelen te alhier maar ook zonder de trouwe viervoeter voelden wij ons welkom. Wij hebben weer veel bijgeleerd over hoe de honden hun baasjes voor de gek hielden inzake gehoorzaamheid. Maar in het algemeen werd hier vrij nuchter op gereageerd.
Regelmatig de gps raadplegend konden wij tot in Ulvenhout geraken maar hier moesten wij ons dan wel maken dat ons wegkwam. Dat lukte maar wij kunnen niet uitsluiten dat een iemand ons gezien heeft.
Via de kerk en eigenlijk steeds rechtdoor kwam het Markdal in zicht. Ook hier sprake van uitbreiding op alle fronten. Blijkbaar speelt voor Mark geen pfas probleem.
Wij konden niet verklaren waarom de fietspaden niet toegankelijk waren. Wij konden ze duidelijk zien, maar betreden was niet toegestaan. Ach, het zal iets lokaals zijn. Niettemin was er sprake van risico afweging wat de HH deed besluiten om direct rechtdoor het Mastbos te betreden. We zouden dan later weer aanhaken op de oude route. Zo gezegd - doen - deden we dat. Dit deel van de route is de HH zeer bekend maar niettemin is zo nu en dan opfrissing van geheugen kwabben een prima en te verkiezen bezigheid.
Eenmaal langs kasteel Bouvigne konden wij wederom niet verder. Dus maar weer eens terug en via een omweg dan toch naar Ginniken. De keuze voor de kroeg was snel gemaakt zodat wij in een meer dan gezellig onderkomen konden genieten van bieren en bytes.
Een mooie dag met veel geluk wat het weer betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten