Uitstappen in Maastricht kan met en zonder koffie. Natuurlijk was het weer HH die dan weer moest, terwijl thuis ook al. Maar dan op weg met een naar later bleek op diverse fronten door de HH aangepaste route. Wij zijn de meesten te slim af.
De Pietersberg vormt naast een door de aanwezige heer en mevrouw vastgestelde begrafenis een focus. Zodoende konden wij er niet omheen. Klimmen en omhoog, de tennisclub passerend en wat later bleek nog veel meer. Verder richting Kanne waarbij de grote grijzen met name voor HH een spanningsboog veroorzaakten waarover later meer. Bij de watermolen hadden wij een lunch die wij zelf hadden meegenomen. Hoe mooi kan het zijn.Kanne is bekend, vandaar dat het ertegenover liggende kasteel niet werd aangedaan. In het verleden al genoeg beklommen en van deze kant is het ook mooi. De horeca in dit dorp werd niet getest maar doorwandelen was en is de beste oplossing. Dat
hier kanalen zijn is voor de Belgen prettig maar de HH hoefden niet zo nodig over de brug. Anderen hadden evenwel de hoogwerker meegenomen om de brug van boven te bekijken. Ook hier ontbreekt iedere logica.
Hadden wij al verteld van de grote grijzen? Nou vandaag was het voor dit soort spotters/tellers een topdag.
Wij bogen weer af naar en richting Maastricht. Maar eerst was er nog bestijging nodig. Op enig moment was daar de vos. Aangezien dit de eerste keer voor de HH was werd de apparatuur aan allerlei inzoom testen onderworpen. Het resultaat moge er zijn.
Daarna de ENCI. Wat hebben die een troep achtergelaten. Mooi dat Natuurmonumenten er nog wat van gaat maken. Hoe dan ook vonden de HH het een aanwinst en zeker een aanrader om hier naar toe te gaan.
Aan het einde een bestijging met bereikbare uitzichten op het geheel. Ben je in de buurt zeker doen.
Daarna in een sneltreinvaart naar de Helpoort alwaar bier en ballen werden genuttigd. Daarna naar het station op een trein wachtend die ons naar Elsloo kon en zou brengen. Onderweg nog dit:
De conducteur was denken wij bezig met een poep-moment, daarom de hele trein achterlatend inclusief passagiers en na zijn ding te hebben gedaan in te stappen, de reis vervolgend alsof nothing has happened. Well, we know better for sure do we not?
In Elsloo langs de chinees alwaar wij (dachtende voor een keer) voor de komende periode etenswaren mee kregen. Ondertussen de dorpse rituelen gade slaand.
Het was een mooie tocht en een waardige afsluiting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten