Vooruit met de geit

Ach, de HH wandelen zo graag en het liefst in een omgeving waar het niet of nauwelijks regent tijdens de wandeling. En plannen kunnen daarom gewijzigd worden. Was er eerst sprake van Amsterdam-Noord; tweedes was dat van Vlaardingen naar Maassluis. Maar uiteindelijk werd derdes en uiteindelijk gekozen voor Waddinxveen en Boskoop.

Om de verwarring compleet te maken bleek optie drie optie2 te zijn en daarom deze: www.routeyou.com/nl-nl/route/view/9479059/wandelroute/boskoop-optie2-16-6km-45 . HF arriveerde zo rond de afgesproken tijd bij HH, waar hij werd getrakteerd op scheermesjes en stickers. Goed gemutst ging het naar station Waddinxveen, waar een mooie parkeerplek werd gevonden. HF schoenwissel; HH niet. Zowel Waddinxveen als Boskoop hadden reeds eerder de HH binnen hun grenzen gehad.

Maar grotendeels nieuw was de route toch nog. Via de Benu, een basisschool met pauze en een afgesloten weg, waar we wel door mochten wandelen, belandden de HH in het Gouwe Bos. Allerlei toestellen om jezelf te martelen staan daar opgesteld, maar uiteraard hadden de HH daar geen tijd voor.

Na het oversteken van de Maaltocht mochten we een heel stuk tot aan de watertoren langs een sloot lopen. Een mooi smal pad. Toch zouden en moesten de zonweringmonteurs met hun bestelbus daar overheen. We hebben de afloop niet afgewacht. Na de watertoren mocht Boskoop even verlaten worden. De begraafplaats boeide de HH niet echt, zodat geen tijd verspild werd en via Roemer de Padesche Kade werd aangedaan. Weer een mooi pad en dit keer met veel natuur om ons heen. Bij het sluisje was een waterhoenjong een beetje in de war, want die was in de vissluis gaan zwemmen.

Ons deerde het niet, want een Laag Boskoop viel ons ten deel. Bij de tunnel onder de trein geldt een doorgahoogte van 1,90 meter. Beide HH voldoen aan die ijs, zodat heelhuids de volgende ontdekkingen konden worden gedaan. Volgens een straatnaambordje moet Sien het zonder Ot doen en niemand is met de Noorderzon vertrokken. Veel woonboten en campers waren aanwezig op weg naar de Otwegweteringbrug. HH stelde onomstotelijk vast, dat de HH ook wel eens aan de overzijde van de Gouwe hadden gewandeld. Dat hinderde de Domino oo/ooo niet om de Gouwe te bevaren.

Veel bankjes troffen we onderweg niet aan, zodat we dankbaar gebruik maakten  van het door K.P.A. Houdijk geschonken exemplaar voor de lunch . De paar druppels regen kon de stemming niet negatief beïnvloeden. Lekker gegeten en gedronken hebbende togen we richting het Rosarium en een horecagelegenheid. HH wist van beiden te vertellen, dat  de HH deze plek eerder hadden bezocht.

Na het oversteken van het spoor werd het HH toch even te vel en zonderde zich even af. Daarna konden de HH gezamenlijk weer genieten van een mooi pad door natuur. Via de dijk kwam de kinderboerderij in zicht. Zo te zien heeft het zwijn te aldaar geen klachten over het voedsel. Na een gevaarlijke brug volgde een stukje bebossing en na een korte klimming een mooi pad langs water en poezen. Kort daarop kwam een gedeelte bij Waddinxveen, dat de HH reeds eerder hebben gelopen, maar dan in tegengestelde richting. Flats en vervallen loodsen dienden zich aan. Uiteindelijk deed de Gouwe ook weer van zich spreken. De terrassen onder aan de hefbrug blonken allen uit door leegte. HH deelde zijn visie van gelaarsde dames en HF kon die visie onderschrijven. De fleurige muurschildering droeg nog bij aan de wandelvreugde. Nog even een stukje nieuwbouw en kunst en daar was de auto van HF weer in zicht. In onze beleving verdient een fijne wandeling  een fijne afsluiting. Daarom op naar onze favo horecaf in Nieuwerkerk aan den IJssel. Daar deden we ons tegoed aan onder onder kaboutertjesbier en een bruine fruitschaal. Als extraatje kregen we bezoek van een ons onbekend dier. Dit bleek een veenmol te zijn.