Gewoon wel een keer wandelen, niet omdat het moet

Hoe was het ook alweer? Een titel waarmee je alle kanten uit kunt, ook naar Belgiè. Dat laatste leek ons, HH zijnde, een mooi plan en initiatief

De voorgaande weken was het wandelavontuur letterlijk in het water gevallen maar deze keer was het raak. Half tien scherp maar bij nader inzien ongeveer stond HH bij de woning van HF om deze op te halen. Geen oversteek e/o ruil attributen deze keer dus gelijk op weg. Routeplanners deden wij niet aan want de regio alwaar de reis heen zou gaan is de HH dermate bekend dat het niet

eens meer opvalt, zo voelen wij ons daar thuis. 

Nog een onderweg-overleg inzake welke grote weg wij het gezelschap van de HH vergunden en dus op weg richting Chaam maar bijtijds eraf en naar rechts wederom. 5 km later konden wij maar dan ook werkelijk recht voor de horeca parkeren. Altijd handig voor straks.

HF was voorzien van nieuwe techniek en dat is de eerste keer in het buitenland best wel spannend. Maar het zal gezegd zijn, het ging prima. Na elkaar meer dan de beste wensen te hebben overgebracht ging het dan op pad. Eerst meer bebouwing en later meer groen was het idee.  

Al snel bleek dat het weer de HH bijzonder wel gesteld was want beginnend met een flauw zonnetje werd dit gedurende de wandeling steeds duidelijke zichtbaar. Waarlijk goed dat de HH hadden doorgezet. De wandeling biedt mogelijkheden om te genieten, niet zozeer van wat je ziet maar ook van blijheid in het hoofd. Tja, met de wereldproblemen zouden we ons vandaag niet gaan bezighouden, het moet wel gezellig blijven. Daarom wat meer op de dieren gelet, elkaars weetjes en watjes besproken en daar waar nodig werden suggesties en tips uitgewisseld. Wat dat betreft is hier echt sprake van ervaring en resoluutheid.

Ietwat eerder dan gewoon werd een locatie gevonden waar zowel Maria als een bankje (zonder rugleuinng deze keer) ervoor ging zorgen dat boterhammen en water hun weg naar het HH-interieur vonden. Wat levert zoiets dan op vraagt u? Nou een voldaan en tevreden gevoel. 

Het laatste deel ging dan ook nog eens door een sterk verwaterd en moeilijk deel, waar vrachtwagens af en aan reden en hierbij iedere kuil aandeden die er op dit traject waren. Nadere duiding ontbrak zodat naar de reden en oorzaak slechts kan worden gegist. Na deze glibber partij werd het traject weer toegankelijker en een ontmoeting met een dame die speciaal voor de HH de rijweg nog even straks maakte zorgde ervoor dat de minzame glimlach alras werd versterkt in een exemplaar van oor tot oor. Het zal voor de omgeving een belachelijk gezicht zijn geweest (en wellicht ook ongemakkelijk) maar de HH verkeerden inmiddels in zo'n stadium van wat kan ons het schelen. 

Eenmaal bij de horeca stelde HF voor om alvast de schoenen te omruilen en de rugzakken in de auto achter te laten en aldus kwamen wij feitelijk alleen voorzien van de groene jassen in locatie binnen. Wat bleek? Van harte welkom

Wij dronken Tongerlo Bruin en Blond, Gouden Carolus Classic en Troubadour Blond en aten een warm geheel bestaande uit bekende en onbekende snacks. Hierbij diende een gerecht behoorlijk kauwend te worden verorberd.

Wat vonden wij ervan? Fraaie wandeling, leuk dorp en schitterende kroeg.

Meelopen kan hier: https://www.relive.cc/view/vMq5eN1je8q?r