Niet Ut maar Dordt recht

Na een prachtige droge wandeling van vorige week hebben de HH er weer volledig zin in. Vooral droog weer natuurlijk. En Utrecht zou wel weer eens een bezoek van ons kunnen verwachten. Dat droge was op de afgesproken dag en tijdstip niet heel erg voorradig in voornoemde stad. Dus naarstig op zoek naar een plek waar veel droogte werd toegezegd. U raadt het al; de keuze viel op Dordrecht. https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/5801122/wandelroute/wandeltocht-dordrecht-2 . En dit is de route. In verband met praktische argumenten ging HH zijn auto richting HF sturen en na instapping van deze op weg naar de Gravensingel te Dordt. Uiteraard schoenwissel en goed gemutst zonder mutsen aan de wandel.

HF stelde voor om eerst richting de veerpont naar Werkendam te gaan. HH stemde akkoord. Eerst wat lelijke bebouwing , maar al snel waren we bij de bewoonde grens aangekomen en konden we genieten van de uitzichten over natte landbouwgrond, de aanblik van paddenstoelen en een stevige bries.

Hilarisch waren de twee pony's, die doldriest bokkesprongen maakten en heerlijk dartel renden over hun kleine wei. Dit onder muzikale begeleiding van een tractor, die gras maaide. Inmiddels werd Park De Hoven aangedaan. Een leuk parkje, alwaar HH mooie dingen vertelde over zijn belevenissen tijdens zijn bezoek aan het stadion van zijn favo-voetbalclub. Een beetje drassigheid zo hier en daar, zodat er wel vastgesteld kon worden, dat de HH-broeken bij thuiskomst een wasbeurt verdienden. Kort daarna de Zeedijk op.

Daar troffen we voor de tweede keer vandaag dezelfde auto van agenten van politie aan. Een veilig gevoel, maar nog vaker leek ons overbodig. Bij de Kop van 't Land zagen we, dat de veerpont aan de overkant was. Ook kwamen herinneringen naar boven aan huiskamercafé Fluitekruid. Nog een klein stukje Zeedijk en toen de Heerenweg. Raar want de HH waren er juist wel. Aan het einde van de weg waren weer twee pony's, maar deze waren bijzonder rustig. Op de vraag van HH welke van de twee wel eens op de loopscooter had gezeten, antwoorde geen van beiden. Nadat we de lus naar de veerpont hadden afgerond, werden we gewaarschuwd voor vallende takken.

Gelukkig hielden de vallendetakkenveroorzakers pauze en kon er zonder problemen de bebouwde kom weer worden ingegaan. De vrouw met de grote witte hond had zo te zien haar bedenkingen, toen ze de HH zag. Er was sprake van veel bewoning in deze ervenwijk, maar ook veel waterpartijtjes. En de maagjes van de HH begonnen te knorren zo na de eerste tien kilometer. Vlak voor de spoortunnel zagen we een mooie overkapping. Dat bleek een hangplek te zijn en aangezien er ook hangjongeren zaten, zagen we van deze lunchplaats af. Even later waren er bankjes en daar gingen we over tot eten en drinken. Tijdens de maaltijd begon het al wat lichtjes te regenen en toen de HH goed en wel weer op pad waren gegaan langs nog meer erven, stopte het lichte en ging over in een flink hoeveelheden.

Dat hielden we zo'n beetje tot aan het einde van de wandeling. Maar voordat dat zover was, zagen we in de tropisch hardhoutwijk een ponton over een sloot naar een woonhuis, waar druk aan de tuin werd gewerkt. En de school ging zo weer beginnen. In ieder geval 1 fietsend kind had daar absoluut geen zin. Of het door de regen kwam is ons niet bekend. Wel besloten we de reis wat in te korten. Onder het spoor was het even droog en konden we daarna gewoon weer in de regen over de Noordendijk. Daar hebben ze huisnummers tot ruim in de zevenhonderd.

En dit pand onder andere. Aan kunst ontbrak het niet aan de Vissersdijk. Net als regen en zonneschijn zonder een voor ons zichtbare regenboog. Over de rechte en Kromme Zandweg (straatnaam riep bij HF een herinnering aan een trouwpartij op) Na de Dobbelsteynlaan Oost werd het droog en konden de HH vlak daarna ongestoord bij de HH-auto schoenenwissel doen. Na rijp beraad ging het richting Villa Augustus voor nabespreking en afbieren. Een fijne porter, twee wat twijfelachtige bieren en rozemarijnfriet hielpen ons daarbij.