Waarom toch?

Deze keer raakten wij terecht in Zoetermeer.
Het was warm en echt een
dag waarop gewone mensen niet gaan wandelen. Kijk, dan heb je de HH waar zij graag zitten, in de verkeerde en onverwachte hoek. Niets is meer voorspelbaar dan het gedrag van deze gasten. Buitengewoon en altijd vertederend

Licht ongemakkelijk was het echt niet. Gewoon de routeplanner ingesteld en ons mee laten nemen naar een adembenemende tocht over 's-Rijkswegens. 

Eenmaal daar was het HF die zijn toch nog vrij nieuwe bolide straks instuurde en iedereen in de gelegenheid stelde om bewondering en verbazing tentoon te spreiden. Niets van dit alles edoch in Zoetermeer. Dan maar op pad. Maar eerst ...... de schoenenwissel. En daarna ..... de handschudding

HH mocht de richting uitkiezen en dat werd tegen de uurwijzers van een analoog uurwerk in. Voor de wetenschappers onder u: dit had uiteraard te maken met de wijze waarop het zonlicht de HH zou kunnen terroriseren, het toeval daarlatend. Deels was het bekende koek, maar dan toch alweer van enige tijd geleden.

Gelukkig kwam na doorwandelen over de dijk een bosrijk gebied in zicht. Door toedoen van even niet opletten hadden wij hier wat extra gelegenheid om ervan te genieten.  Amper hersteld ging het alweer bijna fout maar dat was ook wel een beetje de missie van vanmiddag, niet altijd de juiste route volgen.

Een oversteekplaats per eigen kracht boot en dan weer via de brug terug. Kijk, daar hadden we dus mooi geen zin an. 

Dus schielijk hieraan voorbij en gauw verder. HF wenste nog wat brood tot zich te nemen, HH alleen water.

Eenmaal aangesterkt kon het weer verder en geloof het maar, ook aan dit bos kwam een eind en toen konden wij eindelijk weer de warmte in met de zon op ons gericht. Heerlijk, zet de zweetklieren maar aan het werk. 

Wat viel ons verder op? De wandelaars waren in de minderheid, veel meer werd er gefietst en vaak met mooie beltonen. 

De paden zijn hier mooi aangelegd maar wanneer men dan wel wenst te strooien is de HH ook na uitvoerig onderzoek niet duidelijk geworden. Meerdere ezels en een droogmakerij volgden alras maar zie daar. 

Via Berkel en Rodenrijs (hoe dat precies zit is de HH niet duidelijk geworden) kwam dan het einddoel in zicht. Voor de 1 een gewone auto voor de HH een voiture, waarmee wij naar Wout wensten af te reizen. Gelukkig waren we daar meer dan welkom. 

Volgende week geven de HH niet thuis, zodat u rustig op vrijdag zelf op pad kunt gaan.